ร้องไห้..เหมือนคนบ้า..
มากเหลือ..น้ำตา..เอ่อล้น
ปวดร้าวข้างใน..สุดทน..
อยากให้ผ่านพ้น..จบไป
อวสานความรัก
เมื่อเธอแปรพรรค..รักหาย..
ผิดที่ฉันคนเดียวหรือไร
เอ่ยบอกได้ไหมคนเคยดี..
มีใครไหนบ้าง
ที่เปลี่ยวเปล่าอ้างว้างอย่างนี้
ยามลมพัดมาทุกที
หัวใจดวงนี้แทบแหลกราน..
ก็ไม่เข้าใจตัวเอง
หวาดกลัวหวั่นเกรงไม่กล้าผ่าน
ปล่อยให้ตัวเองทรมาน
เจ็บช้ำกับการมีเธอ
.............................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น