วันอาทิตย์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2555

..100 คำที่ฆ่าใจ เพื่อให้ตายไปกับกลอน 4

******-********************************************
ค่ำคืนของความฝัน      แต่ในวันของความจริง
ยามรักหวังทุกสิ่ง         ยามถูกทิ้งหวังแค่ลืม

สายลมรอบที่คอย         ใจลอยรอบที่ล้าน
คิดถึงรอบที่แสนนาน     ทรมารทุกรอบที่หัวใจ

ถ้าความเจ็บไกลหัวใจ     ถ้าน้ำตาไหลไกลดวงตา
ถ้าความรู้สึกไกลที่มา      จะจากลาเมื่อไหร่ไม่ว่ากัน

ความเจ็บกระทบใจ           น้ำตาไหลกระทบหน้า
ความรู้สึกกระทบสัญญา    การจากลากระทบความทรงจำ

น้ำตากล่าวรายงาน    พิธีประหารหัวใจช้ำ
ประธานพูดสามคำ    แต่ตอกย้ำด้วยอำลา

ระบายความเหงา        บรรเทาความรู้สึก
คิดถึงที่ไม่อยากนึก      ที่เจ็บลงลึกถึงหัวใจ

อย่าถามเข้ามาใกล้ความรู้สึก      อย่ามาถามลงลึกถึงหัวใจ
อย่าถามซ้ำยอกย้ำตำข้างใน       ตอบไม่ได้เสียใจไม่อยากจำ

ความมักง่ายของน้ำตา          หรือความปรถนาของหัวใจ
จึงเก็บอาการเสียใจไม่ไหว     จึงได้ระบายออกทางสองตา

จะอยู่ร่วมกันฉันใดบ้าง        จะร่วมทางถนนใดจึงไปถึง
จะร่วมรักกี่ภพจึงตราตรึง     จะมีหนึ่งนานเท่าใดเล่าใจคน

น้ำตาไร้กติกา             จึงไหลมาไม่มีกฎ
น้ำตาไหลไม่ยอมลด    เวลาหมดยังช้ำใจ

เจ็บเป็นระยะ     เสียสละเป็นน้ำตา
เจ็บเป็นเวลา     แต่อ่อนล้าทั้งหัวใจ

ต้องยิ้มปลอบน้ำตา       ต้องทำหน้าปลอบหัวใจ
ต้องฝืนทำทุกอย่างไป    เพียงอยากได้ความรักคืน


ลบมันออกจากหัวใจ     ให้จางไปกับน้ำตา
ลบเรื่องราวที่ผ่านมา       แล้วถือว่า..เจ็บแล้วต้องจำ

น้ำตาทำให้ใจอ่อน    คำอ้อนทำให้ใจไหว
สิ่งทำส่งให้เห็นใจ     เสียใจทำให้มีน้ำตา

ที่ว่าลืมแค่ยังไม่ทันนึก
ที่ว่าลบแค่ความรู้สึกยังไม่ไหว
ที่ว่ารู้แค่ยังไม่ถามใจ
ที่ว่ารักหมดไปแค่อำพราง

ฉันปล่อยให้เธอเหงา       หรือเป็นเขาที่ไม่อาย
หรือว่าเธอเองที่ใจง่าย     จึงทิ้งฉันไปได้ลงคอ

เอาน้ำตาแต่งหน้า      เพื่อบอกว่าโหยหา
ประดับยิ้มที่โรยลา     แต้มแต่งทาความเสียใจ


ขอให้ความเหงาผิดกฎหมาย              ขอให้ความใจง่ายผิดศีลธรรม
ขอให้ความเสียใจตกเป็นบาปกรรม     ขอให้ความเจ็บช้ำผิดประเพณี

สวรรค์จะเมตตา        หรือว่าฟ้าจะลงทัณฑ์
ทำให้เรามาพบกัน     แต่ฉันฝันอยู่ข้างเดียว

เวลาช่วยเยียวยา          กับน้ำตาช่วยบรรเทา
ความเจ็บช่วยลืมเขา     แต่ความเหงาเริ่มทวี

Thramha Jatoตามหาใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น