ผ่านไปอีกแล้วนะ..เวลา...
...ลมหนาวเริ่มพัดมา...ให้ใจไหว
ใบไม้สีแดง...ปลิวตามลมแรง...ลับไป
คล้ายคล้ายกับหัวใจ...ที่หลุดลอยปลิวหาย...เนิ่นนาน
...ลมหนาวที่พัดผ่าน...อีกครา..
ไม่เคยพาหัวใจกลับมา...คืนให้ฉัน...
ปล่อยให้รอคอย...กลับความหวังเลื่อนลอย ทุกวัน
กอดตัวเองอยู่ในฝัน...ภาวนาให้รักนั้น...คืนมา
...ลมหนาวยังคงแวะเวียนทักทาย...
...แต่หัวใจฉันลอยหาย...อ่อนล้า
***********************************************
กี่ลมหนาวที่พ้นผ่าน....ไม่เคยพารักของฉัน...กลับมา
ทุกเช้าที่ลืมตา.....ก็รับรู้เพียงแค่ว่า...ต้องอยู่คนเดียว...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น