วันพฤหัสบดีที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

กอด ธรรมชาติ

กอด ธรรมชาติ

แค่ นี้ก็ ดีแล้วสำหรับ แดงผู้หญิงที่โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียว ใช่ไหมแดง กอด ธรรมชาติที่ เคยไม่สร้างความผิดหวังให้มนุษย์....

มีแต่ คนนั่นแหละ ใช้มือใช้หมองทำร้ายธรรมชาติอ่ะๆๆ แค่นี้และกันเดี๊ยว จะหง่าวๆไปกว่านี้ แต่เหงาแล้วอยู่คนเดียว

แล้วสุขใจสบายกายและใจ เลือกไหม แล้วมีกองไฟอารมณ์ จุดคอยอย่างท้าทาย อิอิอิไปสิแดงมันในอารมณ์นะ

และแค่อารมณ์ชั่ววูบหลงไหลกับอารมณ์ กิเลสสนุกทุกข๋ขนาด นั่งตาตาลอยตากลับเหม่ออ่ะอ่ะเมื่อไหร่จะมาหา

แดงอีกนะ???เศร้าเจรงๆเล๊ยๆโลกเอาหัวปาดน้ำตาไม่ได้น่าสงเล๊ยแดงเอ้ย....

แกลนรนๆหาที่เองนะเว้ยๆๆเว้ยเจ็บทีนี้คือบทเรียนนี้ที่ยิ่งใหญ่มากๆเท่าชีแกเลยนะแดงแกเกือบจะทิ้งชีวิต

ของแกหลายครั้งแล้วแกๆไม่มีเขาทำให้แกหร่อกแดงเอ๊ย แดงนั่นแกทำตัวเองและเวลาสอนให้แกได้จักผู้ชายคนที่แกมั่นใจ...

ใช่ๆชั้นจำๆๆ และหันมาดูแลต้นไม้ใบหญ้ากอดกับธรรมชาติ บริสุทธิ์ใจก็เป็นสุข อ่ะฮ๊าๆๆธรรมชาติทีแต่อากาศดีๆ

กอดธรรมชาติ กอดต้นไม้ดอกไม้กล้วยไม้ไม้ประสวยๆ แค่นี้แดง กอดธรรมชาติงามๆดอกไม้ต้นไม้สวยๆดอกไม้หอมๆ

แดงเอ๊ยชีวิตแกก็มีความสุขได้ ไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้ผู้ชายเพราะแกโดนมามากแล้วแกยังอยากเจ็บใจอีกเหรอ??

ธรรมของธรรมชาตินี่แหละคือสัจธรรมะที่ให้ชีวิตแกสดใสขึ้นมาอีก และแกคงจะคิดได้มั่งว่า------คำว่าทุกข์

ทีทำให้แกแทบกระอักเป็นเลือดตาย?????โปรดใส่ใจให้ดีนะแดง แดงจำไว้ใส่ใจกับสิ่งที่ทำความเจ็บปวดรวดร้าวไว้ ในใจมากเจ็บมากแทบกะอักเลือดหลายต่อหลายครั้ง เจ็บ

ธรรมชาติที่แท้จริงๆๆเราต้องกอดเขาเอาให้นานๆไว้ให้นานๆๆ******กอด @@@@@ธรรมชาติ

และก็สร้างเสริมธรรมชาติให้ดี------------ผิดถูกรู้แก่ใจดี ธรรมชาตที่งดงาม

โปรดอภัยเพื่อน..........แต่ฉันจะจำชือ่เขาไว้

อมพระมาพูด เบิร์ด เสก โลโซ

โฆษณา กอดเมืองไทย

ซมซาน : เสก LOSO

วันพฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

Q - หลอก

ฝาก-Q

หัวใจว่างปล่าว














ศิลปิน : เดอะ ไทคูน
อัลบั้ม : Rock Balance



* อารมณ์แบบนี้ไม่รู้มาตอนไหน แบบไม่รู้ร้อนไม่หนาวไม่ร้าวใจ
แบบว่าสบายอารมณ์อะไรอย่างนี้ (ทั้งที่เธอจะไป/คนดีจะไปก็เชิญเลย)

ใจกับสมองมันร้องว่าพอแล้ว มันคงเข็ดแล้วกับการต้องเสียใจ
มันจึงสั่งการให้ฉันไม่รับอะไร จากเธอเรื่องช้ำพอที

** หัวใจว่างเปล่าสมองมันว่างเปล่า ไม่เหงาไม่เศร้าอะไรเลย
รักเธอหรือเปล่าก็รักเธอเหมือนเก่า แต่ไม่เศร้าเมื่อเธอจะทิ้งไปเย้เย

เมื่อคนไม่รักไปรั้งก็เหนื่อยใจ ก็ปล่อยเธอไปถ้าใจเธอต้องการ
กลับจะอวยพรให้เธอไปดีกับเขา ส่วนฉันวันนี้สบายดี

(ซ้ำ ** , *)

แบบว่าสบายอารมณ์อะไรอย่างนี้ คนดีจะไปก็เชิญเลย
เมื่อเธอไม่รัก รั้งไปก็สูญเปล่า

วันพุธที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ลมหายใจกับชีวิตห่วยๆแตก

ลมหายใจกับชีวิตห่วยๆแตก......

มีชีวิตอยู่อะไร-ลมหายใจไม่ใช่เฮือกสุดท้าย แต่คงมีชีวิตเน่าของฉันอยู่เพื่ออะไร อยู่เพื่อใครเฝ้าถามในใจของตัวเอง

เดินทางมาถึงหรือยัง...ชีวิตจะต้องเจออะไรที่มันทำจิตใจโดนๆพอหรือยัง........สัจธรรมของการมีชีวิตที่..
เดียวดาย
คล้ายถูกกำหนดด้วยตัวเองยั่งนั้นหรือ ไม่ใช่ฟ้ากำหนด หรือเวรกรรม...ที่ตัวสร้างไว้หรือน่าจะใช่หรือสุดแล้วแต่จะคลาดเดา

อีกต่อไป...ฉันไม่และไม่ต้องความสงสารหรือแม้แต่เห็นใจจากผู้ใดทั้งสิ้น ไม่ได้เรียกขอความเห็นใจจากใคร

ที่ได้เขียนลงในบล๊อกของกูเกิ้ลนี้ คือต้องรู้ที่ฉันกำลังมีชีวิตและลมหายนี้ใจ ปัจจุบันนี้ ฉันยืนคนเดียวอยู่กับใจ

ที่ตอนนี้คือเต็ม100ไม่มีหายหรือโศกเศร้าเหมือนทีเคยมา แต่ก็จำไว้ทุกอย่าง สิ่งดีๆที่ชีวิตเคยได้รับมากลุมไว้

แต่วันนี้ฉันก็ถามใจตัวเองว่าตอนชีวิตเป็นมีความสุขดีมั้ยเอ้าอยู่คนเดียวก็คุยกับใจที่เจ็บปวด แต่เดียวดายบ้าง

บางครั้งนะแต่ไม่เหงาๆที่เมื่อผ่านมาเคยมีความรู้สึกทุกอย่างแบบคนอื่นๆทั่วไปมั้ง แต่มาปัจจุบันนี้

ทีเขาบอกว่าอยู่กับตัวให้มากที่สุด อะไรที่จะเกิดขึ้นอีกกับชีวิตฉัน ฉันต้องยอมรับมันให้ได้เพื่อชีวิต

ไม่ว่าจะ"ห่วยแตก"เสียยิ่งนักคือ มาคิดกับมากับไปคือ วัฏจักรที่วนเวียนในชีวิตทีดำเนินวงล้อ
ของใคร
สังเกตจากรอบตัวเองและมีชีวิตนี้ฉันจะทำอะไรไม่ได้ถูกใจใครไปเสียทุกคนที่อยู่ใกล้ตัวเรา

และมันก็ดีอย่างหนึ่งที่ได้รู้ซึ้งถึงจิตใจคนรู้จักทีเขาหรือแสดงออกให้รู้ถึงความถึงจริงว่า

การมีลมหายใจถึงแม้บางครั้งมันห่วยแตก แต่เห็นคนอื่นเขาเรียกเราหน้าตั้งเสียงดังเพื่อขอยืมเงิน

พอเราปฏิเสทไปกิริยาเก่าเขาออกมาให้เห็นว่า ทุกวันนี้อย่าไปขอหรือคอยใครๆทุกคนนี้...ไม่มีจริงใจกับฉันเลย

หรือแม้ใครๆคิดว่าน่าจะใช่ ไม่ใช่อยู่ตัวเองดีที่สุดแล้ว ห่วยแตกก็ตาม ดีเดินไปแล้วสดุดเป็นแผลคือเดิม

ฉันรักจริงใจกับพวกเขาทุกๆคนที่ฉันได้รู้จัก แต่เขาเล่านั้นมองข้ามไปแล้ว ฉันต้องเอาชนะกับความเดียวดาย
และคนที่มองฉันไปอย่างดูถูกและจะไม่มีวันทีเขียนนี้ชื่อคนบางคนไม่ให้ไปจากใจเลยแต่ขอบอกว่าไม่ใช่จดจำเพราะรักใคร่แต่จำต้องกันข้ามกับ "คำว่ารักนี้ไม่ใช้แล้วฉันเกลียดทุกคนที่ทิ้งไว้คนเดียวในโลกแห่งความเป็นจริง ๆเกลียดฉันเกลียด" ทุกคนที่ไม่เคยแม้จะถามฉันเลยว่าฉันเป็นยังไง.........ในที่สุดฉันมันห่วยแตก และได้รู้มิตรแท้มิตรไม่มีความ

จริงใจ ใช่เราดูตัวตนของตัวเองก่อนแล้วถึงได้พิจารณาว่าฉันทำไมถึงได้คนเดียวในโลกนี้เพราะฉันมันไม่ดีใช่มั้ยฉันมันเป็นห่วยแตกใช่ไหม???????????




ไปฉันจะปล่อยตัว